Ben de sana benzemeye karar verdim...

Arkadaşlarıyla eğlenmek için evden güle oynaya çıkmışlardı. O kadın gelene kadar her şey yolundaydı.  İlk başta öyle silik bir şekilde masaya oturan kadın yarım saat geçmeden masanın ilgi odağı olmuştu. Bu insanların bütün ilgisinin bu çirkin ve bakımsız kadına dönmesinden rahatsız olmuştu. Kadın halinden memnun gülümseyip duruyor sohbeti neredeyse o yönetiyordu. Sevgilisi bile kulak kesilmiş kadını dinliyordu. Kadının anlattıklarına dikkatini veremiyordu.

Kadının masaya bıraktğıı o imitasyon çantaya takıldı gözü. Damdan düşer gibi gülerek atladı ‘aaa bu çantayı Salı pazarından mı aldınız? Bizim gündelikçi de aynısını almıştı’ .. Sevgilisinin masanın altından ayağına vurması üzerine ekledi ‘yalan söylemiyorum ki, ne vuruyorsun öyle. Siz söyleyin lütfen imitasyon değil mi ? Kötü bir şey mi diyorum yani.. bir sürü ünlü de kullanıyor imitasyonları…’  Kadın gülümseyerek cevapladı ‘evet haklısın, imitasyon çünkü benim orijinalini alabilecek imkanım yok, aynı gündelikçiniz gibi’ Sonra da sessizleşmiş ilk geldiği an gibi silikleşmişti. Gecenin geri kalan kısmında neredeyse yok gibiydi masada. Masanın havası eski haline dönmüştü.

Sevgilisi yine kızmıştı. Ne zaman birine haddini bildirse sevgilisi kızardı.Neden kızdığını anlayamıyordu..  Sevgilisi erkenden eve dönmek istemişti. Ne yaptıysa güldürememiş ve çaresiz eve dönmenin daha iyi olacağını kabullenmişti. Eve gelir gelmez de sevgilisinin yorgun olduğunu söyleyerek yatmaya gitmesini izlemişti.Bunca zamandır yaptığı fedakarlıklara rağmen, sevdiği adamın bir yabancı yüzünden tavır göstermesini anlayamıyordu.

Yıllardır prensip edinmişti. Doğru bildiğini söylemekten de yapmaktan da çekinmezdi.  Kendisini ezdirmeyecek kadar akıllıydı. Güzeldi de. Sevdikleri için fedakarlıktan da çekinmezdi. Bilerek hiç yanlış yapmazdı. Ama çok bilgiliydi, çok okurdu. Kendisini her konuda fazlasıyla geliştirirdi.  O yüzden kolay kolay yanlış yapmazdı, kimsenin kendi önüne geçmesine fırsat vermezdi. Bu yaşamda öğrenmişti haklarına sahip çıkmayı. Aptal olmayacaktı, aptal yerine konulmaya izin vermeyecekti.

Sabah uyandığında neşesi yerindeydi. Sevgilisi çoktan kalkmış duştaydı. Kahvaltıyı hazırladı. Kahvaltıdan sonra kendisi de duşa girer sonra işe giderdi… Aslında her zaman tersi olurdu ama bugün nasıl olduysa Sevgilisi önceden kalkmıştı.

Sevgilisi kahvaltıya oturur oturmaz, özenerek hazırladığı omleti önüne koydu. Sevgilisi bir lokma aldıktan sonra yemekten vaz geçip tabağı itti, bir sigara yaktı.  Kadın endişeli ‘Neden yemiyorsun sen seviyorsun diye yaptım’ deyince, Sevgilisi gözlerinin içine bakarak ‘sakın bir daha yapma çünkü hiç beceremiyorsun’ dedi. Kadın şaşkın baktı ‘ama sen her zaman çok güzel olduğunu söylerdin…’

Adam sandalyesinde geriye doğru kaykıldı, gözlerini kadının gözlerinden ayırmadan ‘dün gece çok düşündüm ve sana hak verdim. Her zaman söylediğin gibi, sen çok haklıydın. Doğru bildiğini söylemekten çekinmemek lazım. Ben bugüne kadar asla senden omlet yapmanı istemedim.  Sen pişirdin ve ne kadar güzel omlet yaptığını söyledin. Ben de seni kırmamak için güzel yaptığını iddia eden sözlerini onayladım. Sen hiç düşündün mü ben niye seni sürekli dışarıda yemeğe götürüyorum? Her sabah senden önce kalkıp kahvaltıyı hazırlıyorum.... Hiç sana şu yemeği yap dedim mi? Düşünmemişsindir, fark bile etmemişsindir... çünkü sen asla yaptığın yemeklerin beğenilemeyeceğini düşünemezsin. Çünkü sen hep mükemmelsin. Dünya da senin etrafında dönüyor. Ben çıkıyorum bundan böyle ben de senden öğrendiklerimi uygulayacağım. Ben de istemiyorum doğruları, gerçekleri çarpıtmayı. Sana karşı iki yüzlü olmaktan da yoruldum'  Yerinden kalktı, kadının burnuna bir öpücük kondurup kapıya yöneldi.

Kadın yerinden fırladı koluna yapışıp döndürdü ‘ sen ne demek istedin şimdi? Hep o kadın yüzünden değil mi bu tafran bana?’ Adam duvara yaslandı ellerini cebine koydu, gözlerini kadının gözüne dikti.

'Hayır, kadının yüzünden değil. Senin yüzünden. Yarın, her kaçırdığın insanı suçladığın gibi, beni de nankörlükle suçlamaman için sana karşı dürüst olmaya karar verdim. Senin herkese karşı olduğun gibi dürüst olmaya.  İnsanlar  sustukça ve idare ettikçe, sen farkına bile varmadın yaptıklarının. Doğru yaptığına daha fazla inandın. Oysa, insanlar sen doğru olduğun için değil, senin seviyesizliğinle  uğraşmamak için, fedakarlıklarından veya olgunluklarından susuyorlar. Sen doğruları çirkinleşmek için kullanıyor, sonra da ben doğruyu söylerim diyorsun veya çirkinleşmeyi doğru söylemek sanıyorsun. Kimsenin kırılmasını veya hatırını düşünmüyorsun. Aslında haklısın,  insanlar her şeye rağmen dürüst olmalı. Ben de senin kadar dürüst olayım, hatır için susmayayım ki, bu ilişki de ya otursun ya da kopsun. Ayrılırsak, nedenini anlamış olursun. Beraber kalırsak, iyi bil ki, ben de senin hatırını saymayacağım. Senin kırılmanı umursamayacağım. Kıskançlıkların yüzünden birilerine, akşam yaptığını yaptığında, seni ben bozacağım çünkü diğer insanlar o derece acımasız olamıyorlar’ Ve çıktı gitti.

Kadın ardından bir süre baktı… Sonra yatak odasına gidip cep telefonunu aldı, gecelikleriyle yemek masasına oturdu, birkaç aydır samimi olduğu arkadaşını aradı  içini boşalttı ‘hiç sorma şekerim, insanlar böyle nankör işte, iki yılımı verdim adama…hiç tanımadığı bir kadın yüzünden benim moralimi bozuyor, beş para etmez kadın yüzünden bana söylediklerini bir duysaydın...…’