Hayalindeki Prens'ini bulmuştu...

Uzun yıllar hayalini kurmuştu…Daha yeni oyun oynamaya başladığı yıllarda, komşu çocuklarla evcilik oynarken hayalini kurmaya başlamıştı… Evlenecek, çocukları olacak, onlara bakacaktı… Evlilik… işte bunun hayaliyle büyümüştü…

Lise çağlarına geldiğinde evleneceği adamı bulma hayali ile dolanıyordu etrafta… Hayalinde bir tip bellemişti… Hani hayallerinin prensi derler ya öyle işte.. Güzel denilebilecek bir kızdı ama beğendiği erkekler nedense kendisiyle ilgilenmiyorlardı.. Daha popüler, daha güzel kızlarla takılıyorlardı.. Kendisini beğenerek yaklaşanların bazılarıyla beraber olmaktan hoşlanıyordu ama tipleri hayalindekine hiç benzemiyordu.. 

O’nun kocası öylesine yakışıklı olmalıydı ki, beraber gittikleri her yerde bakışlar ona dönmeliydi…  Sonra statüsü önemliydi.  Ailesi falancalar diyebilmeliydi... Çok iyi bir iş pozisyonu olmalıydı. Maddi durumu da önemliydi. Çok zengin olmasını aramıyordu ama öyle zar zor bir yaşam da istemiyordu. Rahat bir yaşamları olmalıydı. İstediklerini yapmak için düşünmemeliydiler.  En önemlisi, arkadaşları, ailesi ve tanıdığı herkese gururla ‘kocam’ diyebilmeliydi…sıradan bir adamla evlenemezdi… ailesindeki bütün kızlar evlenerek sınıf atlamışlardı.. kendisi onlardan daha iyisine layıktı çünkü hem daha güzel hem daha tahsilliydi.. Babasının aile içindeki saygınlığına yakışmalıydı evliliği. 

Evlilik yaşı geldikçe daha çok bakınır olmuştu… Ama yoktu işte aradığı gibi birisi çıkmamıştı karşısına… Arkadaş çevresi kalabalıktı ve içlerinden bazıları vardı ki, evlenme teklif etseler hemen kabul ederdi.. ‘bu kocam’ demekten gurur duyardı.. Kızlar kendisini deli gibi kıskanırlardı… ama onlar kendisiyle sadece arkadaş olarak ilgileniyorlardı.. üstelik de kız arkadaşlarını ona anlatıyorlardı.. Böyle durumlarda kıskançlıktan çatlıyor ama bir şey diyemiyor, dinliyordu…

Kaç defa aşık olmuştu karşılığını bulamadan.. hep böyle başkaları alıp gitmişti aşklarını…Ömrünün böyle beklemekle geçeceğini düşününce içi kararıyordu… Evde kaldığından dem vurmaya başlamıştı bile annesi..  

Ve nihayet rüyalarının erkeği çıktı karşısına… evlenme teklif ettiğinde kalbi duracak sandı ve vazgeçmesinden korkarak hemen kabul etti evlenmeyi.. Ertesi günü yüzüklerini taktılar.. Ama annesi bir nişan töreni istedi.. Nişanlısı gereksiz buldu.. Bu kadar ‘banal’ ve geri kafalı işlerle uğraşılmazdı. 

Kız hak verdi.. Dünyayı gezmiş bu adam daha iyi bilirdi.. Ama kendisi de bugünlerin hayalini kurmuştu…Ama olsun o eski gelenekler yüzünden bu adamı kaybedemezdi. Sosyete başkaydı…

Beraber mavi tura gitmek istedi nişanlısı… Annesi-babası izin vermediler..  ‘Bu devirde böyle şey mi olur?’ dedi nişanlısı ve alay eder gibi baktı yüzüne… Kendisini küçümsemesine dayanamadı,  ailesini kırarak mavi tura gitti nişanlısıyla… Nasılsa evleneceklerdi…Hem bu yaşta kime hesap verecekti ki?

Mavi tur’un bitmesiyle aşkları da bitmiş ve çok geçmeden kız nişanı atmıştı… Adam neden red edildiğini bir türlü anlayamamıştı…Ailesi de karşı çıkmıştı kızın evlenmekten vaz geçmesine…

Evet… çok ama çok yakışıklıydı adam… çok zengindi… çok iyi bir kariyeri vardı…. Popüler bir insandı… Toplum içerisinde çok kibardı… Çok fazla kültürlüydü… yıllar boyu bekleyerek hayalini kurduğu prensinden fazlası vardı bu adamda… ama bir tek şey eksikti..  çok önemli bir tek şey… Adam kıza değil, kendisine aşıktı…

Bir arkadaşına açabildi içini… arkadaşı kendisini dinleyince hak verecek sanarak… ama arkadaşının sözleri yüzüne tokat gibi indi…’ama sen … şimdi hiç aramadığın bir şey yüzünden mi ayrıldın yani?’